De laatste tijd heb ik gewerkt aan een reeks portretten waarin de verschillende emoties van de mens centraal staan. Ik heb geprobeerd om bijvoorbeeld wanhoop, woede, verdriet, angst of verlatenheid uit te drukken. Het zijn ingetogen, pure, krachtige portretten geworden met een expressieve schoonheid.
Het ‘tekenproces’ zelf was steeds weer een boeiende zoektocht naar het verbeelden van deze expressie. Het gezicht is sowieso het meest expressieve lichaamsdeel en daarom is het tekenen ervan ‘normaal gezien’ al een geweldige uitdaging. Een portret waarbij alle maskers zijn afgevallen, en waarin de puurheid van de mens in al zijn / haar emotie overblijft heeft me nog meer uitdaging en voldoening gegeven.
Alle tekeningen zijn gemaakt met grafiet (potloden, stiften - gewoon en zeskant - en xl stick) op papier, zowel fijne als grove korrel en pastelpapier.
Een goed getekend portret valt of staat met de moeite die je neemt om goed te kijken en natuurlijk door hoe vaak je oefent. Voordat ik aan de definitieve portrettekening begin, maak ik eerst schetsen / studies. Om het gezicht zo eerst te ‘verkennen’ en ‘me eigen te maken’.
Daarna kijk ik welk papier (fijne of grove korrel, grootte) ik wil gebruiken en bepaal ik de compositie.
Dan begin ik met de ‘opzet’ van het portret (juiste gezichtsvorm, juiste verhoudingen, richtingen, stand van de ogen, mond, neus tov elkaar en tov van de vorm van het gezicht etc). Hierna teken ik de schaduwpartijen en dan begin ik pas met het aanbrengen van de toonwaarden (licht – midden – donkere tonen en tenslotte de highlights).
Als je vrij snel toonwaarden gaat aanbrengen (schaduwen) terwijl je verhoudingen en / of de vormen van bijv. de mond of de ogen nog niet kloppen zal je portret nooit gelijkenis vertonen en is al het werk wat je stopt in het creëren van diepte door middel van de juiste toonwaarden en highlights voor niets.
Wil je meer werk zien uit deze serie, neem een kijkje in mijn portfolio op deze website.
Liefs, Kaat